Reacties ‘Buiten Schot’
hoop gepraat wel mooi
“Ik was gisteren bij de voorstelling in Amsterdam. Het was de ontroerendste herdenking van de Grande Guerre die ik me kan voorstellen.”
“Wat een fan-tas-tische avond! Alles zat er in gewoon: historie, liefde, heimwee, weemoed, glimlach, noem maar op. En de muziek was ook prachtig! Heel hartelijk dank!”
“Wij willen u hartelijk danken voor de voorstelling van afgelopen zaterdag in Assen. Op de middelbare school wel wat mee gekregen over de 1e wereld oorlog, maar zoals u het verteld adembenemend. We zaten op het puntje van onze stoel. Een voorstelling die ons nog lang zal bij blijven kan ik u verzekeren.”
“Onze verwachtingen waren na je vorige geweldige voorstelling “Daar werd wat groots verricht” best wel hoog.
Gisteren hebben wij in Papendrecht het geweldige stuk “Buiten Schot” gezien en overtrof onze verwachtingen.
Ingrijpende verhalen afgewisseld met een lach doen wel beseffen wat een impact de 1e wereld oorlog heeft gehad.
Tijdens je verhaal over de kerst 1914 moest ik denken aan de videoclip van Paul McCartney, Pipes of Peace, waarin
dit verhaal wordt uitgebeeld.
In ieder willen we je bedanken voor de geweldige avond en wij kijken al uit naar je nieuwe voorstelling, wellicht over
de dreiging, die vanaf 1933 over Europa hing???”
“Mijn vrouw en ik hebben geweldig genoten van uw voorstelling Buiten Schot in de Nieuwe Doelen te Gorinchem, afgelopen zaterdag 22 maart. Hoewel ik vrij veel over de 1e wereldoorlog heb gelezen (en ook over Paul Wittgenstein) en ooit gedurende een aantal dagen de slagvelden rond Verdun heb bezocht, bracht de voorstelling alles veel dichterbij, bijna tastbaar en voelbaar. Uw vertelling is hilarisch en vol humor, maar vooral aangrijpend en ontroerend, dat laatste gold wat mij betreft vooral het slot met het fragment uit het ‘concert voor de linkerhand’. Ik hoop dat t.z.t de DVD inderdaad wordt uitgebracht om alles nog eens te zien en te beleven. Veel dank voor dit prachtige verhaal!”
“Niet vaak bezoek ik een theatervoorstelling twee maal. En slechts zelden vind ik de voorstelling de tweede keer nog sterker dan de eerste keer. En nog nooit overkwam het me dat ik na mijn tweede bezoek dacht: ik wil nog een derde keer. Nu wel. Wat een prachtige, mooie, ontroerende avond!”
“Of je volgende voorstelling nu gaat over ‘Churchill’ of ‘Veranderende locatiefactoren in de Nederlandse tuinbouw’, wij komen zeker weer!”
“In de compacte en volle zaal van De Lindenberg zagen wij in de afgelopen week een try out van uw prachtige vertelkunst programma. Hulde daarvoor, het was van de eerste tot ruim na de laatste minuut indrukwekkend. Waren er maar meer vertellers op dit niveau. Een extra trigger (voor mij) was uw korte schets van de grensovergang in Limburg, door keizer Wilhelm II. Die is ongetwijfeld geboekstaafd zoals u het vertelt, maar het is daarbij in werkelijkheid nog een of wat fractie gekker gegaan. Mijn al lang overleden grootvader Jacques de Vos was er bij, als soldaat. De dienstdoend sergeant sliep - wat op zich nog niet zo gek was, er was geen acute dreiging (meer) en het tijdstip was er naar. De komst van de keizer was voor mijn grootvader dermate indrukwekkend dat hij zijn relaas minstens zestig jaar lang gevraagd en vooral ook vaak ongevraagd heeft gedaan, het verhaal is in het familiegeheugen genageld. Met nog wat meer idiote (maar wel zeer consequent door hem gereproduceerde) details.”
“Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt: een voorstelling in het theater waarbij ik de tranen in mijn ogen kreeg. Een mooi verhaal kan mij makkelijk ontroeren. Brok in de keel en daarna vochtige ogen. En soms nog een traan over de wang. Maar nog nooit in de schouwburg. Bij de voorstelling “Buiten Schot” van Diederik van Vleuten kwam alles in één keer, brok, nat en traan. Het verhaal van Maurice Ravel, die al die mannen naar het front vervoerde. Mannen waarvan de namen in die monumenten door heel Frankrijk staan gebeiteld, kwamen even los. En als de eerste traan over de wang is volgen er meer. Het zingen van een schoolklas Engelse kinderen voor hun helden, de doorgedraaide Oostenrijkse pianist Paul Wittgenstein. En daarmee wordt het verhaal fraai rond gemaakt: de beide oorlogspartijen verzoend in het Concert pour la main Gauche. De oorlog is niet iets voor gewone mensen.”
“Om de voorstelling “Daar werd wat groots verricht” bij te wonen reden we een paar jaar terug van Oude Tonge naar Vlissingen, voor “Buiten Schot” afgelopen woensdag naar Barendrecht. Zou er een derde voorstelling komen in de kop van Groningen, dan rijden we die dik 300 km ook. Wat heerlijk dat er nog echte vertellers op het podium staan. Ze sterven een beetje uit. We bleven tot de laatste minuut geboeid, werden vrolijk, werden droevig, leerden veel over een periode die vroeger op school werd vergeten. Daarom Diederik, Jan, Hielke van Vleuten heel, heel veel dank voor een (tweede) prachtige avond.”
“Uw programma maakte iets los. In 1936 kreeg ik, 7 jaar oud, thuis een ongeluk. Bloederig achterop (!) bij mijn vader naar een ziekenhuis waar een chirurg een vinger amputeerde en de rest weer aan elkaar naaide. “Geef haar maar een aspirientje als de verdoving is uitgewerkt”, sprak hij zorgeloos. Toen de nacht aanbrak spoelde de pijn in grote golven over mij heen. Mijn vader, trouw aan mijn zij, zong ter verstrooiing soldatenliederen uit de tijd dat hij met een mitrailleur op de Belgische grens lag. ZINGEN! ZINGEN!! gilde ik als de pijn in mijn verdwenen vinger niet meer te harden was en dan barstte hij los in luid gezang, marcherend langs mijn bed. 1 lied in het bijzonder bleef mij bij, ik zing het nog regelmatig al zijn er twee regels, die ik niet meer weet, die bedenk ik er zo’n beetje bij, In marstempo, met luide stem:
Nooit werd schoner vlag gehesen
Dan de Nederlandse vlag!
Nooit..
Niemand zal aan Holland raken
Holland toch zo fier en vrij
en wie daar trouw voor zullen waken
GODVERDORIE dat zijn WIJ
wie daar trouw voor zullen waken
GODVERDORIE DAT ZIJN WIJ !
Is dat mooi of niet ? Het was natuurlijk niet Godverdorie maar God behoedt ons, zei mijn vader, maar dat zong niemand in zijn bataljon. Hij bracht daar twee jaar door, aan die grens, en vertelde over die tijd krankzinnige verhalen, wel altijd hele gekke. Er zijn ook ontzettende dingen aan die grens gebeurd, daar hoorde je hem niet over, behalve toen tijdens ONZE oorlog, zal ik maar zeggen, vluchten ter sprake kwam, toen zei hij, NOOIT, ik kom nooit meer tussen twee legers terecht, dan brandt de boel maar boven mijn hoofd af.”
“Wat een indrukwekkende voorstelling (vanavond in de Flint in Amersfoort). We hebben van begin tot eind geboeid geluisterd. De zaal was ademloos stil. Geweldige performance, ook op de vleugel. ‘Daar werd wat groots verricht’ zagen we met mijn moeder (bijna 85) die in Indië geboren is. Zij zag vorige week ‘Buiten schot’ en was zeer enthousiast. We gaan n.a.v. vanavond zeker een aantal (voor ons) nieuwe plaatsen in België/Noord-Frankrijk bezoeken.”
“Vorige week vrijdag ben ik naar uw optreden ‘Buiten schot” in Naaldwijk geweest. Ik ben een gepassioneerd WO-1 kenner, zit nu op mijn werkkamer met 20 meter WO-1 boeken achter mij. Die boeken geven natuurlijk veel informatie en hebben de verschrikkelijke oorlog inmiddels levend voor mij gemaakt. Ook de jaarlijkse bezoeken aan de slagvelden hebben daaraan bijgedragen. Uw voorstelling heeft het beeld voor mij nog verder gecompleteerd. U heeft een prachtig en meer dan indrukwekkend relaas gegeven over deze barre tijd. Ik was zeer onder de indruk van de vele, voor mij herkenbare informatie die u meeslepend wist te brengen. Nogmaals mijn grote waardering en complimenten voor uw voorstelling.”
“Als leraar en adjunct-directeur van een basisschool heb ik vanavond weer ongelofelijk genoten. Ik was al helemaal weg van Daar werd wat groots verricht en dit heeft me weer geïnspireerd. Ik ga morgen het verhaal in de klas vertellen!”
“Thuis gekomen en nog nagenietend van een prachtige voorstelling. Dank hiervoor! Ook ik ben een nostalgische jongen en vanwege een andere interesse heb ook ik mij verdiept in de Eerste Wereldoorlog. Ik ben werkzaam als geleidehonden instructeur en zeer geïnteresseerd in het verleden van dit, nog steeds, prachtige hulpmiddel voor blinden en slechtzienden. En wat blijkt, de eerste geleidehonden zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog in Oldenburg (Duitsland) getraind. Vanwege het gebruik van gifgas kwamen vele jongens blind terug van het front en er was nog geen enkele voorziening beschikbaar voor deze groep gehandicapten. Een Duitse arts bedacht toen dat een hond hier misschien iets in kon betekenen. En bijna 100 jaar later blijkt de geleidehond nog steeds een uitermate efficiënt hulpmiddel en blijkt er nog steeds geen vergelijkbaar alternatief beschikbaar. Nogmaals bedankt en nog vele prachtige voorstellingen toegewenst!”
“Via deze weg wil ik u een groot compliment geven voor de mooie voorstelling van gisteravond in Rotterdam. Ik vond het echt geweldig. U heeft in uw eentje een hele volle zaal stil gekregen! … Het zou heel interessant zijn als u iets vertelt over de helmen die in het decor te zien zijn. Bijvoorbeeld de mooie glimmende helm met pluim (prijsschieten!) van de Fransen. De helmen staan zo mooi in het decor. Nogmaals, complimenten.”
“U vertelde in uw voorstelling dat u vroeger als kind op ‘’Thema-vakantie’’ ging met uw ouders. Wij, volwassen kinderen, volgen onze ouders tegenwoordig naar de Diederik van Vleuten voorstellingen en met alle plezier! Wat hebben we weer, na ‘’Oom Jan’’ ontzettend genoten van ‘’Buiten schot’’. Ongelooflijk knap zoals u dit verhaal vertelde. Vanaf de eerste seconde tot de laatste hingen we aan uw lippen en kwamen zeer onder de indruk, geroerd, geschokt en heel enthousiast uit het theater. Toch ook weer erg gelachen hoewel het onderwerp niet bepaald lachwekkend is, en heel erg genoten van uw prachtige pianospel en liedjes. Nog elke dag denk ik aan bepaalde passages en verhalen die u vertelde. Uw voorstelling ‘’dreunt nog na’’. ”
“Een goede vriend maakte me attent op jouw voorstelling, Buiten Schot.
Het heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Wat een prachtig verhaal heb je verteld. Ik heb genoten van je (onbekende) persoonlijke familiegeschiedenis die je zo mooi integreert in het, voor mij evenzo onbekende, stukje wereldgeschiedenis dat WO I heet. Ik ga nu ook zeker op slagveldreis. Vandaag heb ik je speellijst bekeken en heb in de plaatsen waar jij komt en waar vrienden van mij wonen tickets besteld om ze als verjaardagskado weg te geven. Je hebt me aan het lachen gemaakt en je hebt me ontroerd. ”
“Kan het niet laten (deed het ook meteen na Daar werd wat groots verricht) om even te zeggen dat ik weer genoten heb. Fijnzinnige, ontroerende, humoristische, muzikale en heel knappe voorstelling. En geschiedenisles op de koop toe; iets wat ik ontbeerde tijdens de oorlog in Indië. Hartelijk dank voor een heel fijne avond!”
“Wat een geweldige avond heb ik gehad!! Je hebt mooie liedjes geschreven en ik hoop dat ze uitgegeven worden. Ik was gisteravond vaak ontroerd, herkenning van zo veel verhalen, de gruwelijkheid en de onmogelijke stellingname die er was en ten kostte van zovelen vastgehouden werd. Deze oorlog is te krankzinnig om uit te leggen. Hoe meer ik erover lees hoe verder ik me erin verdiep en hoe meer ik wil weten.Het grote verhaal is bekend, wat ik erg mooi vind is dat je de kleine menselijke verhalen, die ene soldaat of officier aan het woord laat komen, zijn eigen unieke verhaal tot leven wekt zodat we niet vergeten.”
“Gisteren heb ik uw nieuwe voorstelling ‘buiten schot’ in de Verkadefabriek gezien.
Wat een ongelofelijk mooie voorstelling! Ik heb menigmaal kippenvel gehad, zowel bij de verhalen als de liedjes. Wat een prestatie om 4 jaar oorlog op deze manier weer te geven. Goed dat er naast al die cabarethysterie ook cabarethistorie in het theater te zien is. (Tussen haakjes: is er eigenlijk al een goede naam bedacht voor het nieuwe genre dat u heeft ontwikkeld?)”
“De kist van oom Jan had mij enorm geroerd en dat was begrijpelijk gezien mijn tropen verleden. Er is weinig wat ik niet heb gelezen over WWI, en “bijna” geen monument heb ik overgeslagen in Noord Frankrijk/Vlaanderen. Maar U heeft ons - en dat geldt voor mijn vrouw weer op een geheel ander manier weten te raken op een onnavolgbare wijze Wij vonden Uw voorstelling briljant.”
“Wat een prachtige voorstelling gisteren avond in H.I.Ambacht. Ontroerend, glimlachend, soms lachend , maar met name zeer !!! doorvoeld. Het heeft ons weer meer aan het denken gezet, want wat een ellende heeft zich daar afgespeeld. We hebben er zeer van genoten.”
“Gisteravond genoten mijn echtgenoot en ik van Uw zeer spannende en bijzondere optreden over de eerste wereld oorlog in het Griffioen Cultuur Centrum te Amstelveen. Wij willen U hierbij onze speciale dank betuiging en bewondering overbrengen. Uw manier van het “brengen” van deze wereld geschiedenis was enorm boeiend en erg belangrijk voor ons en wij zijn ons nu nog beter bewust geworden wat die WWI allemaal inhield en ellende teweeg bracht.”
“Wij zijn vorige week woensdag met vrienden, in de Muze in Noordwijk naar jou voorstelling geweest.
Ik wil je zeggen dat we alle vier, ontzettende genoten hebben. Wat kan je prachtig vertellen, onderwijzen bijna en dan ook nog die mooie liedjes aan de piano. Bij het eerste lied moest ik erg denken aan James Taylor ( ook niet de minste toch ?) Mijn lief die ook zeer geïnteresseerd is in geschiedenis en WO I het net mooi;
Hij was de hele avond ontroerd over het feit dat jij zo mooi en helder kon vertellen over zo iets vreselijks eigenlijk. Iets wat aan ons land voorbij is gegaan, maar wat we zeker niet mogen vergeten. Kortom wij hebben een prachtig avond gehad, een avond om verder over na te denken. En ook zeker van na te genieten, het was het meer dan waard.”
“Die eerste wereldoorlog… wat een gouden beleving moet uw reis door het verleden van uw familie zijn geweest en wat geweldig dat u dit zo in een theatervoorstelling omzet. Ik zag u bij P&W en zat op het puntje van mijn stoel. Ik ben van 1950 en in mijn jeugd werd de eerste wereldoorlog net zo vaak besproken als de tweede. Mijn vader was Fransman en zijn vader had in 14-18 in het Franse leger gevochten – en heeft het overleefd. Dat bepaalde uiteraard weer mijn vaders jeugd. En dus ook weer enigszins de mijne.”
“Wij hebben genoten van bovengenoemde voorstelling. Aangezien ik enkele dagen later met een Japanse vriend naar het automuseum van Louwman in Wassenaar ben geweest wil ik u toch niet onthouden dat ik daar de zwaar bepantserde Mercedes Benz van Keizer Wilhelm opgesteld zag staan waarmee hij indertijd naar Nederland vluchtte (en niet met de trein). Ik had gelijk een deja vu met uw voorstelling. De auto is mede zo bijzonder vanwege het gewicht van ruim drie ton, de troon die erin is opgesteld en de vloerverwarming die erin is aangebracht. Voor meer details zou ik zeggen ga deze bijzondere auto eens bekijken.”
“Het was een indrukwekkende mooie avond in Zoetermeer. Het verhaal greep je soms bij de lurven. Mijn Renaultje 4 heb ik lang geleden verkocht, maar volgend jaar ga ik naar het gebied waar de Grote Oorlog heeft gewoed. Kun je me uitleggen waar het graf van captain Martin is?”
“Je bezorgde ons weer een mooie avond gisteren in het Stadstheater in Zoetermeer. Wat een vertelling! Ademloos ondergaan we de verschrikkingen op het slagveld, waar ons land zich op miraculeuze wijze buiten wist te houden. Maar lang niet helemaal dus. Verrassend om te horen hoeveel vluchtelingen wij te verwerken kregen. Indrukwekkende gebeurtenissen..... het meest natuurlijk daar in de loopgraven. Je bent een begenadigd verteller Diederik en een groot kunstenaar. Dank!”
“Dank je voor een, met recht, emotie volle voorstelling in Doetinchem vanavond. Soms moet er iemand opstaan om het verhaal te vertellen, ook al is het nog maar één splinter uit de gehele boom. Nogmaals dank. Met bewogen groet,”
“Graag wil ik u laten weten dat ik gisteravond in schouwburg Amphion te Doetinchem erg heb genoten van uw voorstelling “Buiten schot” over uw familie-herinneringen aan de Grote Oorlog van 1914-1918. Het was het onderwerp dat mij naar het theater trok, maar het waren uw vakmanschap, gedrevenheid, en niet te vergeten uw muzikaliteit, die het voor mij tot een onvergetelijke avond maakten. Er waren voor mij vele herkenningspunten in uw voorstelling, maar ik was diep geroerd door uw uitdrukkingsvorm. Een wel heel bijzondere start van alles wat betreft herdenkingen over ons uitgestort gaat worden...Mag ik u uitnodigen om op mijn website nogmaals mee te reizen naar de Westhoek en de Somme? Het zou mij een grote eer zijn! http://cees.geldersnetwerk.nl > Schrijverij > Naar de “Velden van weleer””
“We hadden het voorrecht de allerlaatste voorstelling in Delft te mogen zien. Heerlijk dat er nog echte vertellers zijn, vertellers die niet alleen het verschil tussen een broodje kaas en een tosti tot wereldgeschiedenis maken, maar ook tranen van ontroering laten stromen bij de Devonshire kids. Overweldigend, niet alleen vanwege het kanongebulder maar ook, of misschien wel juist, door de heel iele leeuwerik. Enige dagen eerder zagen we in Dresden het Dresdner tryptichon van Otto Dix. Met daaromheen tekeningen en films over de loopgraven. Dus toevalligerwijs kwam Buiten Schot als een goede aanvulling daarop dachten wij. Maar nee, Otto Dix en Diederik van Vleuten tezamen zijn voor ons de vereenzelviging van de Grote Oorlog geworden.”
“Voor mij, en ik denk ook voor veel andere bezoekers van uw voorstelling in de Deventer Schouwburg, was vrijdag 18 april meer dan een goede vrijdag. Het was voor mij het hoogtepunt van dit theaterseizoen en misschien wel de meest aangrijpende theaterervaring in vele jaren. Heel, heel, heel hartelijk dank voor deze geweldige avond, een optreden om nooit meer te vergeten.”
“Groots! En verfijnd. Ik waande me de hele avond in Londen, waar m.i. zoveel beter theater wordt gemaakt dan in ons land.”
“Afgelopen vrijdagavond hebben wij- moeder en dochter- in Harderwijk Buiten Schot mogen zien. We waren wat onzeker. Daar Werd Wat Groots Verricht was zo fenomenaal, kon deze show daar wel tegenop? Dat kon. Het was geweldig. We zijn zeer onder de indruk van wat U heeft neergezet. Met dank en nog meer respect.”
“Gisteravond hebben mijn vrouw en ik, in Papendrecht, uw voorstelling gezien. Wij hebben ervan genoten. Zo mooi en ook zo ontroerend op vele momenten. Veel van de historische feiten kende ik al maar u heeft dit gelardeerd met zulke fenomenale persoonlijke ( via Opa Hielke, Oom jan, enz. ) zaken dat wij het een bijzondere voorstelling hebben gevonden. Dit leidt tot een nog beter historisch besef. Dank u wel. Ook uw muzikale kwaliteiten waren voor mij een openbaring. U heeft ons ( zeventigers) weer opnieuw enthousiast gemaakt voor het theater.”
“Gisteren heb ik mijn ouders als verassing meegenomen naar uw voorstelling Buiten Schot in Alphen aan den Rijn. Wij liepen later die avond met de tranen in onze ogen het theater weer uit. Wat heeft u met deze voorstelling fantastisch vakwerk geleverd. Ik bezoek uw voorstellingen al jaren met veel plezier, ook gedurende de periode met Erik van Muiswinkel, maar zo onder de indruk als gisteren is mij niet eerder gebeurd. Bij deze mijn dank voor uw prachtige verhalen, uw emotionele pianospel en schitterende liedteksten, ook namens mijn ouders. Ik hoop u nog heel lang terug te zien in de theaters.”
“Mijn man en ik bezoeken geregeld het theater en meestal hebben we ‘een leuke avond’ of ‘een erg leuke avond’. En soms komt er een zeldzame parel voorbij, een voorstelling die heel veel indruk maakt. Afgelopen zaterdag in Odeon (in Zwolle) was dat het geval. Hartelijk dank voor de indrukwekkende avond die ons lang zal bijblijven.”
“Bestaan er gradaties van ontroering? Na eerder het imposante “Daar werd iets groots verricht” heb ik gisteren in Velsen genoten van de premiere van Buiten Schot. Als zoon van een indirect “slachtoffer” van de Eerste Wereldoorlog- mijn in Oostenrijk geboren vader werd in 1923 op 11 jarige leeftijd voor de rest van zijn leven gescheiden van zijn ouders die zijn opleiding niet konden betalen als gevolg van de Oostenrijkse schuldenlast en hyperinflatie- heb ik altijd belangstelling gehad voor de Eerste Wereldoorlog. Mijn vader vertelde nauwelijks iets over zijn eigen leven,maar veel over de gebeurtenissen in Europa net na de eeuwwisseling. Wat is het dan mooi om nu zulke persoonlijke verhalen te horen die de grote, onbegrijpelijke statistieken klein maken, en de verschrikkelijke invloed zo dichtbij brengen. Ik ben nog altijd diep onder de indruk.”
“Vind maar eens de woorden om te zeggen hoe prachtig je een voorstelling vindt…..Gelukkig werd dat voor ons gedaan op zaterdag 28 september door de uitreiking van de Prijs van de Kritiek 2013 in de Goudse Schouwburg, waar we getuige van mochten zijn. Maar de voorstelling heeft me zo geraakt dat ik toch heel graag nog een persoonlijk bedankje wil sturen. Normaal gesproken verheug je je op een voorstelling, geniet je er doorgaans van en sla je het op in je hoofd en hart….en neemt het leven zijn verdere beloop. Ten tijde van de voorstelling van ‘Daar werd wat groots verricht’ zat ik als 3e generatie Indo te midden van een erfenis aan oude foto’s, brieven en spulletjes; de verhalen die deze dingen verbeelden
en mijn groeiende verbondenheid met het Indische verleden liepen synchroon met jouw voorstelling die op dat moment in de theaters was. En ik nam mij voor een volgende theatervoorstelling van jou niet aan mij voorbij te laten gaan. ‘Buiten schot’ raakte me omdat vergeten verhalen niet vaak genoeg verteld kunnen worden. En het besef dat kleine familiegeschiedenissen uit de schaduw kunnen treden van grote, historische gebeurtenissen. Dank voor dit besef en de wijze waarop je ‘verhalen vertellen’ maakt tot collectief theater.”
“Na het zien van de voorstelling gisteren in Uden, voel ik sterk de behoefte tot een korte reactie. Wellicht komt het voort uit de persoonlijke sfeer rond de voorstelling gisteren. U maakt duidelijk dat het verleden ons nog steeds raakt, hoe wij hand in hand staan met de generaties voor ons. In muziek (Ravel ) of in zoiets universeels als de liefde. U brengt daarmee dit verleden werkelijk tot leven. Wat ben ik blij dat er in het hedendaagse theater ruimte is voor een dergelijk perspectief. Niet het scoren op de trends van de hedendaagse tijd, waar veel van uw collega’s succesvol mee willen zijn. Kortom, ik ben blij dat u die uitgestoken hand van de vorige generaties vast heeft gepakt, ook in uw vorige voorstelling. En kijk dan ook reikhalzend uit naar uw volgende programma.”
“.. Één van uw grotere verdiensten in de voorstelling is dat u overbekende verhalen nieuw leven inblaast die mij er stevig aan herinneren waarom deze verhalen in de eerste plaats ook al weer verteld worden. Dit in combinatie met de persoonlijke noot maakte het programma op alle niveaus compleet. Met de kracht van theater heeft u voor mij de emotionele etage van het vak afgestoft. Dankzij u stap ik met hernieuwde motivatie het klaslokaal binnen. En niet alleen dit natuurlijk, het was een geweldig programma: volledig, gebalanceerd, maatschappelijk relevant.
Bouke van Laarhoven
”
“Gisterenavond in Barendrecht weer enorm genoten van uw voorstelling, wederom tot tranen geroerd en het deed ons goed te zien dat het u ook niet onberoerd laat. We verheugen ons op de reprise van “Daar werd wat groots verricht”.
”
“k wil u bedanken voor een prachtige avond. Wat magnifiek. Zo mooi dat ik er stil van werd. Om kort daarna plaats te maken voor enthousiasme. Deze maandag in de klas ben ik gestart met: “Weten jullie waar ik zaterdagavond ben geweest? Zal ik jullie eens vertellen over de eerste wereldoorlog en hoe die is begonnen?” De kinderen vonden het prachtig. Met grote ogen hebben zij geluisterd naar het verhaal van de Servische student en zijn onhandige kornuiten en de beeldhouwende kapitein. Ik wens u succes en goed functionerende rails toe in deze tournee.
”
“Ik wil U bedanken voor de mooie avond in het Posthuis Theater in Heerenveen. Samen met mijn ouders en vriendin hebben wij genoten van uw unieke en toch zo vertrouwde manier van vertellen over de geschiedenis van de wereld, gekoppeld aan die van uw eigen familieverhalen. Knap en uniek hoe u zo licht, geestig en luchtig kan vertellen over zware materie zonder afbreuk te doen aan de grootte en het gewicht dat aan deze verhalen hangt. Vandaag heb ik de hele dag het nummer Princip, gezongen door Herman van Veen in mijn hoofd en denk dat ik nog wel een tijd in deze melancholie blijf hangen, dank daarvoor!
”
“De afgelopen twee jaar heb ik beide voorstellingen gezien. Eerst “Daar werd iets groots verricht” en een jaar later “Buiten schot”. Ik heb tweemaal ontzettend genoten, maar was ook ontroerd. Beide voorstellingen boeiden vanaf de eerste minuut. .. Toen ‘Buiten schot” op het programma stond hoefde ik geen seconde na te denken en heb ik onmiddellijk kaarten besteld. Ook deze voorstelling was weer geweldig. Ik kijk nu al uit naar de volgende! Je bent in dit genre echt uniek in Nederland!”
“We zagen vanavond de voorstelling in Stadskanaal en zitten nu op de bank thuis nog na te genieten. Wat een avond.... Ik was geraakt, ontroerd ....Wat meespeelt is dat uw verhaal voor ons ook een feest van herkenning was: door de belangstelling van mijn partner voor WOI hebben we al een paar keer een “slachtveldexcursie” gemaakt naar oa de westhoek. Daarvoor wist ik niets van deze oorlog, maar ik werd er door gegrepen! Door de persoonlijke verhalen, het kleine werd het een ontroerende avond, afgesloten met virtuoos pianospel! We komen zeker nog een keer genieten!
”
“Veel dank voor de bijzondere avond van gisteren, de dvd van Daar Werd Wat Groots Verricht noemde ik indertijd een juweel en dat meen ik nog steeds er is nu alleen een 2e bijgekomen.Het was puur genieten met tranen van ontroering en van een lach… Ik was met mijn zoon die veel herkende in de reisdoelen! Wij waren oa in 1984 met onze kinderen in Normandie, mijn oudste dochter van bijna 15 was stil van de graven van jongens van 16 en 17, zij waren zo dicht bij haar eigen beleving, mijn 2e dochter verbaasde zich dat ouders nog kinderen lieten spelen op die stranden en mijn zoon van 9 toen ging zelfstandig met een walkman met Nederlandse tekst de tapijten van Bayeux bekijken, zijn reactie was: er zijn altijd oorlogen en dat zal wel zo blijven.
Ik hoop dat alle zalen uitverkocht zijn en dat aan het eind er weer een dvd met mooi boekje wordt gemaakt. Ik kijk daar naar uit! Nogmaals veel dank voor de inspirerende avond,
”
“Buitenschot klinkt nog oorverdovend na vandaag. Gelukkig is het een grijze dag ideaal voor gedachteloze opruimwerkjes. De verhalen, de verbanden en de eigen historie blijven aandacht vragen. Altijd hongerig naar de historische context van alles werd er ook hier weinig gezoend vannacht. Waar was opa Gerard van Eelen? ….. nog in de Bataklanden of al in de Leprakolonie bij Medan?
Zou Oma Carolien Ridderhof eigenlijk Ravel gespeeld hebben op haar Bluthner die 20 dragers door de oerwouden van Java moesten dragen? Zal ik ooit begrijpen hoe mijn vader zich voelde toen hij op het Wassenaars internaat werd achter gelaten? De beste verteller van de wereld, mijn vader; die volgende maand 90 wordt, heeft er een concurrent bij gekregen. Als kind van een Totok en kleindochter een Pruis blijf ik vandaag nog maar even opruimen.
”
“Normaal doe ik dit nooit maar ik heb gister zo enorm op het puntje van mijn stoel gezeten bij je voorstelling in theater De Omval in Diemen dat ik dit niet ongemerkt voorbij wilde laten gaan.Wat een boeiende, leerzame en ontroerende rollercoaster van informatie heb je over ons uitgegoten. En inderdaad dit wist ik niet over de eerste wereldoorlog. Hebben ze ons op school ook nooit iets over verteld. Ik heb een camping in Frankrijk en zie inderdaad regelmatig op de kleine dorpspleintjes herdenkingsplaatjes hangen die me voorheen weinig zeiden, tot nu. dank daarvoor.
”
“Wij hebben destijds (in Voorburg) enorm genoten van je programma ‘Daar werd wat groots verricht’. Gisteravond, zaterdag 9 februari, waren we - wederom in De Tobbe te Voorburg - opnieuw geroerd, deze keer door de try out van je programma ‘Buiten schot’. Wat een geweldige, vaak bizarre en ontroerende, maar altijd onderhoudende verhalen. Je was zo gretig te vertellen dat je programma, overigens tot ons genoegen, ruimschoots uitliep.
”
“Nog steeds zitten grote delen van uw voorstelling in mijn hoofd. De beeldende manier van vertellen maken dat je de emoties van de tijd, de verschrikking van de oorlog ook voelt. Kortom, heel erg genoten van uw voorstelling.
”
“Gisteravond zaten we in Concordia in Enschede. Genoten is niet het goede woord, hoewel we dat volop deden. We zijn meegenomen in het verhaal, hebben (net als de hele zaal) op een aantal momenten ademloos geluisterd en hebben natuurlijk ook gelachen. Dat alles bij elkaar was genieten, maar het was meer. We zijn rijker geworden. Gevoed met onbekende informatie, binnen geweest in een familiedomein, getrakteerd op een handje Ravel. Hartelijk dank. Je omgang met je black out was precies de goede. Je hebt het publiek ook daardoor op een bijzondere manier kennis laten maken met jou als persoon. Het Bravo! van mijn man herhalen we hier dan ook van ganser harte. Een van onze kinderen heeft al van kinds af aan een diepgaande interesse voor de Europese oorlogen. Midden in de nacht (hij had nachtdienst) heb ik hem ge-sms’t met de vraag of hij 29 maart ’s avonds iets heeft. Nee. Maar nu wel. Midden in de nacht heb ik twee kaarten voor hem besteld voor Kampen. Hij zal daar bij je in de zaal zitten. Zelden iemand zo’n mooi cadeau gegeven.
”
“Ik ga regelmatig naar allerlei theaters en voorstellingen maar dit was veruit het beste wat ik in een aantal jaren heb gezien. Het was ook te merken aan de reacties van het publiek, meestal ademloos stil. Ik wist hier inderdaad bijna niets van maar dankzij u nu wel en het laat me niet los, ik ga er over lezen. Uw pianospel was ook heel goed kortom, ik hoop nog vaker iets van u te kunnen zien. Bedankt voor een grandioze avond.
”
“Wat heb ik genoten van uw voorstelling afgelopen zaterdag in Steenwijk. Mijn interesse in de Grote Oorlog is er alleen nog maar groter door geworden. En het was ook nog een feest van herkenning:… de onvergetelijke tocht met mijn vader, mijn broer, mijn beppe en pake naar Waalwijk eo, waar hij als gemobiliseerd soldaat zich voornamelijk bezig hield met het vangen van smokkelaars.
”
“Als regelmatige theaterbezoeker heb ik nog nooit anders dan met meer of minder applaus aan het einde van de voorstelling gereageerd. Uw voorstelling ‘Buiten Schot’ in Veendam vond ik dermate boeiend en ontroerend dat ik U graag bovendien een schriftelijk compliment wil maken. Boeiend vanwege de mij onbekende feiten, zoals de hoogspanningsdraad langs de grens, ontroerend vooral vanwege de in zijn context geplaatste muziek ‘voor de linker hand’ van Ravel. Hoe dat tegenwoordig is weet ik niet, maar de geschiedenislessen die ik (geboortejaar 1943) gehad heb op de middelbare school begonnen in de klassieke oudheid en eindigden bij de Franse revolutie. Heb wel eens gedacht dat je geschiedenis beter chronologisch achterstevoren zou kunnen behandelen, d.w.z. beginnen bij de tijd van je ouders en grootouders en dan pas die van de mensen die je niet meer gekend hebt, maar dit terzijde. Natuurlijk is uw voorstelling geen geschiedenisles. Daarvoor is het niet systematisch genoeg. Cabaret is het ook niet, al bevat het cabareteske elementen. Het deed me nog het meest denken aan de spannende historische verhalen die de meester van de hoogste klassen van de lagere school op gezette tijden voorlas en waar we geboeid naar luisterden. ”
“We hebben gisteren genoten van uw voorstelling in Franeker! Misschien leuk om te vertellen dat Franeker zelf ook te maken heeft gehad met Belgische vluchtelingen. In 1917 werd de PC (het beroemdste kaatstoernooi van Friesland) gewonnen door een geheel Belgisch partuur. Dit is o.m. beschreven in ‘Friesland, wees zacht voor mij’ van Maaike Vriesema.”
“Ik was diep onder de indruk van je voorstelling in Apeldoorn. En wil dit toch even van me afschrijven.
Jouw verhaal heeft veel raakvlakken met dat van mij. Tijdens het opruimen van het huis van een overleden oom van mijn vrouw, kwamen er oude foto,s en brieven boven water.
Deze waren afkomstig uit de tijd van de mobilisatie in 1914. Deze brieven e.d. waren van zijn Vader die ook in Java had gediend. Ik wist niets maar dan ook niets van deze periode . Dit heeft me erg nieuwsgierig gemaakt en ben er over gaan lezen. Het zoog me erin mee en blijft als een magneet aan me trekken. Tot dat ik eens mijn Moeder belde en ze me vroeg wat ik nu deed de laatste tijd. “Nou Mam ik lees heel veel over de Eerste wereldoorlog”. Toen ze tegen me zei:” Weet je wel dat je Opa bij de grensbewaking heeft gediend in oost Nederland? Ik was verbaasd en aangenaam verrast. Na wat speurwerk bleek er nog een groepsfoto te bestaan van hem. .. Je heb me diep geraakt met het weergeven van al die gedachten en gevoelens waar ik mee loop. Omdat het blijkbaar niet veel leeft voel je je eenzaam hierin. Men beseft niet wat de invloed was en is van deze grote oorlog (nu nog) ook in Nederland. Ik heb tijdens de voorstelling het gevoel gehad dat ik erbij was in die tijd. Het kwartje voor de tijdmachine duurde voor mij goed twee uur. Je prachtig liedjes en pianospel hebben me geroerd.”
“Vanavond zag ik in Haarlem Buiten Schot. Indrukwekkend mooie voorstelling waarin vooral de kinderbrieven mij zo raakten. De terloopse herinneringen aan de Spaanse griep, difterie en de geduldige aanvaarding van de jarenlange afwezigheid van een vader en moeder. Prachtig. Ik werkte jarenlang voor het archief van de familie Six waar duizenden brieven uit de 18e eeuw bewaard worden en juist de brieven over de dagelijkse dingen gaven zo’n bijzonder beeld van die tijd. Ik hoop maar dat de ontelbare what’sappjes van onze kinderen ergens in een cloud bewaard worden...”
“Wat een buitengewone voorstelling gisteren in Doetinchem! We waren er met de hele familie.
Aan het begin toen je over je grootvader Hylke begon te vertellen dwarrelde er een wit veertje “out of the blue” van boven uit de coulissen vlak naast je op het podium. Witte veertjes die zomaar bij je neerdwarrelen mag je opvatten als een teken van de voorouders, dat ze even op je letten.
Als de verhalen in je familie uitgeput zijn, dan zou je eens kunnen omkijken naar de merkwaardige man J.M.W. van der Poorten Schwartz (1858-1915), Europeaan in hart en nieren, die gewoond heeft in Doorn en boeken schreef onder de naam Maarten Maartens. http://www.maartenmaartens.nl/index.html”
“Ik heb gisteravond genoten van uw voorstelling. Samen met mijn zoon van 13, we hebben samen ‘Daar werd wat moois verricht’ ook gezien, een topavond gehad. Mijn vader was vroeger geschiedenisleraar en ik heb zelf twee jaar les van hem gehad. Hij kon ook geweldige verhalen en anekdotes vertellen. Hij is helaas in 2008 overleden want ik had hem graag meegenomen naar deze voorstelling. Mijn zoon en ik zijn het er echter over eens dat we van u de leukste geschiedenisles ooit hebben gekregen.”
“Het is middernacht geweest en wij zijn net terug uit de Kleine Komedie in Amsterdam. Wat heb je weer een fantastische voorstelling gemaakt! We zijn helemaal onder de indruk en zullen deze avond niet licht vergeten!! Destijds ook met Daar werd.... , dat wij in Apeldoorn hebben bijgewoond, was na afloop het ware theatergevoel nog lang bij ons. Misschien klinkt het gek, maar vanavond aan het eind van de voorstelling voelde ik een soort trots, dat wij als Nederlanders mogen genieten van een persoon zoals jij. In één woord geweldig en we wensen je nog heel veel succes en vooral speelplezier in deze woelige wereld.”